Валерый Дзмітрыевіч Маракоў (27 сакавіка 1909 — 29 кастрычніка 1937) – беларускі паэт, перакладчык. Псеўданімы: В.Армак (разам з А. Мардвілкам); В.Армар (з А. Мардвілкам); В. Бор; Крыптанімы: С. Ш., В. М. (са С. Шушкевічам).
Нарадзіўся 27 сакавіка 1909 года ў мястэчку Козырава Мінскага павету (цяпер у межах Мінска). Бацька — Дзмітрый Маракоў, маці — Вольга Майсіевіч. Маці была вельмі адукаванай жанчынай, любіла спяваць, асабліва беларускія песні. У 1924 годзе Валерый скончыў 4-ю Мінскую ўзорную сямігодку і да канца 1925 года працаваў муляром разам з бацькам.
У снежні 1925 года быў прызначаны сакратаром рэдакцыі часопіса «Піянер Беларусі». У гэты ж час быў абраны членам рэдкалегіі часопіса «Маладосць».
Праз некаторы час Валерый Маракоў быў прызначаны загадчыкам літаратурнага аддзела газеты «Савецкая Беларусь», дзе працаваў да канца 1930 года. Член Саюза Пісьменнікаў СССР з 1934 года.
Пэўны час Маракоў працаваў у часопісе «Чырвоная Беларусь», газеце «Літаратура і мастацтва».
Першым надрукаваным вершам Валерыя Маракова быў верш «Раніца», апублікаваны ў газеце «Звязда» ў чэрвені 1925 года.
У 1926 годзе быў апублікаваны зборнік вершаў «Пялёсткі». Зборнік адразу быў заўважаны. Восенню 1927 году пабачыў свет другі зборнік вершаў — «На залатым пакосе». У 1929 годзе ў часопісе «Полымя» была апублікавана нізка вершаў «Мая паэма». У 1929 годзе выйшла з друку паэма «Муляр». У 1930 годзе выйшаў трэці паэтычны зборнік «Вяршыні жаданняў». Многія крытыкі працягвалі заўважаць у творчасці паэта налёт песімізму.
У канцы 1933 году выйшаў чацвёрты зборнік паэзіі «Права на зброю».
Быў расстраляны 29 кастрычніка 1937 разам з 22 іншымі беларускімі літаратарамі.
Ужо пасля расстрэлу паэта, у 1959 годзе, выйшла яго кніга «Лірыка». У 1989 годзе ў выдавецтве «Мастацкая літаратура» быў надрукаваны зборнік выбраных вершаў Валерыя Маракова «Вяршыні жаданняў: Вершы, паэмы».
Валерый Маракоў пераклаў на беларускую мову асобныя творы М. Галоднага, А. Новікава-Прыбоя, П. Тычыны, кітайскага паэта Эмі Сяо, польскага паэта В. Бранеўскага.
Валерий Дмитриевич Моряков (27 марта 1909- 29 октября 1937) – белорусский поэт, переводчик. Псевдонимы: В. Армак (вместе с А. Мордвилком); В. Армар (с А. Мордвилком); В. Бор; Криптонимы: С. Ш., В. М. (со С. Шушкевичем).
Родился 27 марта 1909 в местечке Козырево Минского уезда (ныне в черте Минска). Отец – Дмитрий Моряков, мать – Ольга Моисеевич. Мать была очень образованной женщиной, любила петь, особенно белорусские песни. В 1924 году Валерий закончил 4-ю Минскую образцовую семилетку и до конца 1925 года работал каменщиком вместе с отцом.
С декабря 1925 года работал в редакции журнала «Піянер Беларусі». В 1926 году был избран членом редколлегии журнала «Маладосць».
Затем некоторое время работал в редакции газеты «Советская Белоруссия», где работал с перерывом до конца 1930 года. В апреле 1931 года поступил на литературно-лингвистическое отделение МВПИ (окончил в июне 1934 года). Член Союза Писателей СССР с 1934 года.
С 1930 года Валерий Моряков работал в редакции журнала «Чырвоная Беларусь», газете «Літаратура і мастацтва».
Первым произведением Валерия Морякова стало стихотворение «Раніца», опубликованное в газете “Звязда” в июне 1925 года.